மனதிற்கு எஜமானாகுங்கள்!

சென்ற 'எளிய தியானம்' பதிவை படித்து விட்டு 'விழிப்புணர்வு' என்றால் என்ன என்று சிலருக்கு ஐயம் வந்துள்ளது.

திடீரென எனக்கு ஜிலேபி பற்றி ஒரு எண்ணம் வருகிறது. உடனே ஜிலேபியின் இனிப்பு உணர்வு கூடவே நினைவுக்கு வருகிறது. தொடர்ச்சியாக ஒரு நாள் ஜிலேபி வாங்கி தராமல் ஏமாற்றிய என் நண்பனை பற்றிய எண்ணமும் எழுகிறது. அடுத்தது அவன் மீது கோப உணர்வு ஏற்படுகிறது.

நம் மனம் தொடர்ச்சியாக எண்ணங்களையும், உணர்வுகளையும் உற்பத்தி செய்தவாறு இருக்கிறது.

மனதின் வேலையே அது தான். இரவும், பகலும் நாம் தூங்கும் நேரம் உட்பட மனம் இயங்கி கொண்டிருக்கிறது. அதை தான் கனவு என்கிறோம்.

இந்த எண்ணங்களுக்கு நமது மூளை மூலமாகவும், உணர்வுகளுக்கு இதயம் மூலமாகவும் இருக்கிறது.

ஆனால் இந்த மனமும், உணர்வும் நான் என்ற மையம் அல்ல.

இந்த பதிவு எழுதும் போது உதிக்கும் எண்ணங்களும், இதை படித்து வெறுப்படையபவர்களுக்கு ஏற்படும் உணர்வும் 'நாம்' அல்ல.

நான் என்ற மையம் இவை இரண்டையும் தாண்டி நமக்குள் உள்ளது.

அது தான் உண்மையான 'நான்'

அது தான் எஜமான்.

ஆனால் நாம் 'நம்மை' மறந்து நமது மனதின் பின்னால் சென்று கொண்டிருக்கிறோம்.

மனம் என்னும் வேலைக்காரன் தன்னை எஜமானனாக பாவித்து கொண்டிருக்கிறான்.

ஏனென்றால் எஜமான் உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறார்.

இந்த வேலைக் காரன் தான் அனைத்து குழப்பங்களுக்கும் காரணம். ஏனென்றால் அவனது இயல்பே அது தான்.

ஆனால் ஒரு முறை எஜமான் எழுந்து ஒரு பார்வை பார்த்தால் போதும்.

வேலைக்காரன் அடங்கி விடுவான்.

அதற்கப்புறம் தன்னுடைய 'வேலைத்தனங்களை' அடக்கிக் கொண்டு எஜமானனின் கட்டளைக்கு உற்பட்டு வேண்டும் போது மட்டும் முன்பை விட திறனுடன் வேலை செய்வான்.

ஆகவே இந்த மனம் என்னும் வேலைக்காரனின் செயல் பாட்டை நம் கட்டுப் பாட்டிற்குள் கொண்டு வர வேண்டும்.

அதற்கு நாம் நம்மை உணர வேண்டும்.

அது தான் விழிப்புணர்வு.

எண்ணங்கள் தவிர்த்த வெற்று உணர்வில் மையம் கொள்வது தான் விழிப்புணர்வு.

அதனை அறியத் தான் தியானம் அவசியம்!

பிடித்திருந்தால் கீழே உள்ள தமிலிஷ் ஓட்டும், மேலே தமிழ் மண பரிந்துரையும் செய்ய தயங்க வேண்டாம்.